فیلم درون لوین دیویس (Inside Llewyn Davis) فیلمی در گونه کمدی-درام به نویسندگی، کارگردانی و تدوین برادران کوئن است. در این فیلم بازیگرانی از جمله کری مولیگان، جان گودمن و اُسکار آیزاک حضور دارند و تهیه کنندگان فیلم هم اسکات رودین، جوئل و اِتان کوئن هستند.

ترانه ی “Positively 4th Street” از باب دیلن (از بزرگان موسیقی و ترانه در سبک فولک و بلوز) به راحتی می توانست درباره ی جوان مدام در حال خرابکاری کردن، پر تلاش، غیرقابل اعتماد، غیرقابل اتکا و نسبتاً با استعدادی باشد که در مرکز فیلم شیفته کننده ی برادران کوئن، «درون لوئین دیویس» قرار دارد. فیلم در صحنه ی موسیقی محلی منطقه ی گرین ویچ ویلج منهتن در سال 1961 می گذرد اما تماماً درباره ی آن نیست و یک اثر شخصیت شناسی ست که بسیار با شکوه ساخته شده است. این اثر با ابعاد سورئالایستی (فرا واقعیت نگارانه) که هم حالتی کمدی دارند و هم حالتی تیره نگرانه، نگاهی است بی رحم به مرد جوانی که بر خلاف بیشتر هم نسلانش نمی تواند بر نواقص شخصی زیادش فائق بیاید و خود را به شکل شخص دیگری بازسازی کند. لین فیلم به ساخته های کم اهمیت تر و کمتر دیده شده ی برادران کوئن مانند «بارتون فینک» و «یک مرد جدی» بیشتر شبیه است تا فیلم های مشهور و درخشانی مانند «ای برادر، کجایی؟» و «پیرمردها وطنی ندارند». بودجه ی فیلم توسط فرانسه تأمین شده و شرکت سی.بی.اس فیلمز پخش آن را بر عهده دارد، با این وجود یک اثر یکپارچه است که توسط چند گروه فیلمسازی مختلف تولید شده است.

گرچه داستان فیلم تا حدی در کلوب های خیابان بلیکر در منطقه ی منهتن در دوره ای که شهرتی افسانه ای کسب کرده اند اتفاق می افتد، اما فیلمنامه ی شخصیت پرداز اصلی بیشتر به ویژگی های شخصی که نام آن در عنوان فیلم آمده است می پردازد؛ ویژگی هایی مانند اختلال عصبی، فقدان خود شناسی و خود آگاهی روزافزای او و ناتوانی اش در اینکه محدودیت هایش را به خدمت استعداد هنری اش در بیاورد. در حالیکه موسیقی به درون فیلم نفوذ کرده، تماشاگران در انتظار یک فیلم هستند، یک نُت کلیدی که نسخه ی کمی داستانی شده ی زندگی تمام ستارگان موسیقی توهمی را در خود دارد، اما بایستی کمی توقع خود را پایین بیاورند.

برادران کوئن مانند باب زیمرمن (نام اصلی باب دیلن) متولد و بزرگ شده ی مینه سوتا هستند و بعد به نیویورک سیتی نقل مکان کردند. آنها که جذب محیطی شده بودند که این شاعر موسیقیایی (ترانه سرا) را جذب خود کرده بود اما مقابل وسوسه ی آشکاری برای ساختن فیلمی درباره ی او مقاومت می کردند، یک شخصیت خیالی خلق کرده اند که می شد گفت نتوانست به جایگاه باب دیلن برسد، اما این قابلیت را داشت، البته اگر بعضی مسائل مهم مربوط به استعداد و شخصیت او را در نظر نگیریم. این موارد به شکلی جذاب اما بیشتر متواضعانه و گاهی متملقانه در طول فیلم به تصویر کشیده شده اند، فیلمی که مانند یک اودیسه (شرح سفری خطیر و پر حاشیه) عجیب و غریب است و همانطور که پیوسته در خیابان های به طور همگنی ویران و مخروبه و کوچه های تاریکِ وضعیت بشری به سرعت حرکت می کند و کج و راست می شود، تعادل شما را به هم می زند و گیج و غافلگیرتان می کند.

میل طبیعی آدمی برای جذب شدن نسبت به شخصیت اصلی داستان اینجا به شکلی از هم فرو می پاشد که آنقدر بی رحمانه است که وارد قلمرو سادیسم (میل به دیگر آزاری) آغشته به طنزی تلخ می شود. صحنه ی افتتاحیه ی با شکوه فیلم در کافه گزلایت، که لوئین دیویس (کریس آیزاک) آنجا یک ترانه ی غمگین درباره ی به دار آویخته شدن می خواند، به شکلی ناگهانی با تصویر به شدت کتک خوردن لوئین آنهم به دلایلی که این خواننده آنها را درک نمی کند دنبال می شود.

برای دانلود فیلم Inside Llewyn Davis 2013 زبان اصلی با زیرنویس فارسی چسبیده و دوبله فارسی آن به باکس دانلود مراجعه کنید.